بازی Painkiller Overdose

سال ۲۰۰۴ بازی سراسر اکشنی به نام پین کیلر عرضه شد که با فیزیک فوق العاده خود، مورد توجه بسیاری از منتقدان قرار گرفت. داستان بازی درباره فردی با نام دانیل گارنر بود که بر اثر حادثه ای همسر خود را از دست داده و خود در عالم برزخ گرفتار می شود. ولی این بار داستان مربوط به کاراکتری نیمه فرشته، نیمه شیطان با نام بلایال است که بر علیه لوسیفر وارد جنگ می شود و این جاست که با این داستان ابتدایی وارد محیط بسته بازی می شوید. اوردوز ابتدا تنها یک ماد رایگان از سوی استودیوی تازه وارد Mindware و تعدادی از هواداران بازی بود و سپس توسط دریم کچر یعنی ناشر سری پین کیلر خریداری شد و آن ها با در اختیار گذاشتن امکانات بیشتر و دخالت در ساخت، این ماد را تقریبا به یک بازی کامل تبدیل کردند.

بازی به صورت خطی دنبال می شود و هیچ گونه معمایی را شامل نمی شود. در ۱۶ مرحله بازی، تنها کاری که باید انجام دهید از بین بردن موجودات عجیب و رسیدن به چک پوینت بعدی است که معمولا بعد از آن در پشت سرتان بسته می شود و تا زمانی که دشمنان را نکشید، در بعدی باز نمی شود! در پایان برخی مراحل نیز با غولآخرهایی مواجه می شوید که نسبت به نسخه اول بازی جالب نیستند. پس از به پایان رساندن هر مرحله با توجه به شمار سکه های جمع آوری شده، تعداد دشمنانی که از بین برده اید و … امتیازاتی به شما داده می شود و در صورتی که با حالتی خاص و از پیش تعیین شده(به عنوان مثال به پایان رساندن یک مرحله تنها با استفاده از یک اسلحه ضعیف) آن مرحله را تمام کرده باشید کارت هایی آزاد می شود که هر کدام قیمت، قدرت و کارایی متفاوتی دارد. با انتخاب آخرین درجه سختی در میان دشمنان بسیاری گرفتار می شوید و برای کشتن آن ها هیچ استراتژی خاصی وجود ندارد. در این حالت به پایان رساندن بازی حتی برای بازی کننده های حرفه ای هم کاری تقریبا غیر ممکن است! گیم پلی بازی سریع و دارای کنترل قابل قبولی است. ۴۰ موجود با ظواهر مختلف مثل نینجاهای ژاپنی، مومیایی ها، گلادیاتورها، روبات ها، اسکلت ها و … دشمنان احمق بازی را تشکیل می دهند که بدون هیچ برنامه ریزی فقط به سوی شما حمله ور می شوند. این موضوع نشان دهنده هوش مصنوعی بسیار پیش پا افتاده بازی است.

گرافیک اوردوز اندک تغییراتی بر خود دیده و با اضافه شدن برخی افکت های جدید، طراحی هنری و رنگ آمیزی مناسب، مشکل خاصی ندارد. ولی به هر حال در مقایسه با بازی های روز چند سالی عقب است. بافت های محیط و مدل ها کیفیت خوبی ندارند و انیمیشن کاراکترها بسیار ابتدایی است. جلوه های باران و آتش و نورپردازی بازی نیز از نظر ساخت و طراحی متوسط هستند و سایه زنی پویا نیست.

جلوه های صوتی بازی نیز در سطح معمولی و صدای اسلحه ها غیر معقول است. بلایال در طول مبارزه ها درست مانند سام بی اعصاب با کنایه برای دشمنان کری می خواند که در ابتدا جالب است ولی پس از بارها تکرار شدن، خسته کننده می شود. از مشکلات اصلی بازی می توان به مدت زمان بارگذاری مراحل اشاره کرد که حتی Quick Loadهای بازی بیش از ۱ دقیقه به طول می انجامد.

در حال حاضر سلیقه بازی کننده ها تغییر کرده و بیشتر بازی های اکشن اول شخص هم از محیط های باز، پایان های مختلف همراه با میان پرده های جالب استفاده می کنند که اوردوز جزو این دسته نیست و در کل بازی سطح پایینی به شمار می آید. به دلیل وجود مبارزه های خشن، این بازی به افراد زیر ۱۷ سال توصیه نمی شود.